ظهر پنجشنبه گذشته ۲۲هم ماه سنبله، خبر قتل ۱۴ تن هموطن هزاره ما در دایکندی از سوی افراد ناشناس به نشر رسید. در این رویداد ۶ تن دیگر زخمی شدند که به گفته مردم محل دو تن آنان حالت وخیم دارند. این هموطنان هزاره که همگی مرد و جوان بودند برای استقبال از بستگان شان که تازه از زیارت کربلا برگشته بودند راهی ولایت غور بودند. افراد مسلح ابتدا آنها را از موتر حامل پیاده نموده و سپس به شکل بی‌رحمانه گلوله‌باران کردند.
این تراژیدی بزرگ ضربهٔ وحشتناک بر وجود پرزخم مردم افغانستان است که درد آن را هر افغان احساس می‌کند. ویدیوها و تصاویر نشر شده در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهند که بستگان قربانیان در نهایت فقر آنها را دفن می‌کنند و تا اکنون هیچ مقام طالبان برای دلجویی از آنها نرفته است.
تمامی این قربانیان باشندگان قریه قریودال ولسوالی سنگ‌تخت‌و بندر بودند. این ولسوالی دایکندی یکی از ولسوالی‌های کوهستانی افغانستان است که مردم آن به شدت فقیر هستند و در جریان جنگ‌ها رنج‌های زیادی را متحمل شده اند. اکثریت مردم این ولسوالی مشغول کشت و زراعت می‌باشند و به دلیل فقر، بسیاری از باشندگان این‌ولسوالی برای کار به کشورهای همسایه مسافرت می‌کنند.
بر بنیاد گزارش خبرگزاری رویترز، یک روز پس از این رویداد؛ شاخه خراسان گروه داعش مسئولیت این حمله را از طریق یک کانال تلگرام پذیرفت. این دومین حمله در دو هفته اخیر است که داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفته است.
با توجه به همین چند نمونه، دروغ بودن ادعای طالبان مبنی بر تامین امنیت، ثابت می شود. ادعای که طالبان بر بنیاد آن از سه سال به این‌سو به سطح جهانی تبلیغات می‌کنند. طالبان بارها نمایان ساختند که قادر به تامین هیچ‌نوع امنیت برای افغان ها نیستند. افغان ها از امنیت غذایی، صحی، فکری و امنیت جانی محروم هستند.
از سوی دیگر، داعش پدیده جدیدی نیست، تنها شکل جدیدی از افراطیتی است که از چهار دهه بدینسو در کشور ما جریان دارد. این افراطیت ابتدا در جامه مجاهد، سپس در قالب طالبان و اکنون در قالب داعش و ده‌ها گروه دیگر ظاهر شد. هر شکلی از این افراطیت به دنبال توجیه‌های متفاوتی برای کشتن افغانستان بوده اند، اما در واقع هدف همیشه یکی بوده، و آن نابودی افغانستان از طریق ابزارهای استخباراتی بیرونی و افزایش تنفر مذهبی، قومی و فکری بین اقوام است.
از دید «اکثریت»، تنها قربانی این جنگ مردم افغانستان است و یگانه پاسخ برای این ضربات بی‌رحمانه دشمن اتحاد، همبستگی و درک درد یکدیگر می‌توانند باشد. افغان‌ها تنها در صورتی می‌توانند از این منجلاب رهایی یابند، که راه بیرون‌رفت را در درک متقابل و درک سیاسی همدیگر جستجو کنند، نه در سفارتخانه‌ها و مؤسسات خارجی. و به سیاسون فروخته شده دوباره اجازه ندهند تا از این حمله برای افزایش نفرت بین اقوام برادر و بهره‌برداری سیاسی استفاده کنند تا از این‌طریق از باداران شان پروژه به‌دست بیاورند.
پاینده باد افغانستان